Bijwerking melden?
Neem dan contact met ons op via:
[email protected]
Volgens de 2021 richtlijn hartfalen van de European Society of Cardiology (ESC) heeft de behandeling van hartfalen met verminderde ejectiefractie (HFrEF, ≤40%) als doel het verminderen van mortaliteit, het voorkomen van ziekenhuisopname als gevolg van verslechterend hartfalen en het verbeteren van de klinische status, functie en kwaliteit van leven van de patiënt.1
De behandeling van HFrEF is gericht op het blokkeren van de langdurige schadelijke neurohormonale activering en het remodelleren of versterken van de endogene vrijgegeven peptiden die het hart verlichten in geval van falen. Klinische studies tonen een langere overleving, verminderde ziekenhuisopname, verbetering van symptomen en vertraging van progressieve achteruitgang. De behandeling bestaat uit niet-farmacologische behandeling en farmacologische behandeling, waarbij de onderliggende oorzaak moet worden geïdentificeerd en aangepakt.1
Niet-farmacologische behandeling omvat het aanbieden van aangepaste lichaamsbeweging aan de patiënt, het geven van voorlichting over het ziektebeeld, advies over leefstijl en, indien nodig, het bieden van psychosociale ondersteuning. Leefstijladvies kan bijvoorbeeld bestaan uit voedingsadvies, zout- en vochtinname, alcohol en roken. Aanbiedingen van ondersteuning en training kunnen ook aan familieleden worden gegeven.
Er zijn momenteel vier behandelingsgroepen in de behandeling van hartfalen met verminderde ejectiefractie. Samen laten ze een gunstig effect zien op de verlengde overleving en verminderd risico op ziekenhuisopnames voor hartfalen1. De nieuwste ESC-richtlijn 2021 adviseert in plaats van sequentiële initiatie en optitratie van de vier basisbehandelingen nu parallel en snel initiëren van de vier basisbehandelingen voor HFrEF:
Door deze groepen basisbehandelingen in een vroeg stadium van het verloop van hartfalen te starten, wordt de progressie van hartfalen aangevallen door verschillende werkingsmechanismen.2,3 Meer weten over het werkingsmechanisme? Bekijk de video hier.
Acuut hartfalen heeft een hoog sterftecijfer en vereist tijdige behandeling. Vaak is het acuut hartfalen een verergering van chronische hartfalen met een uitlokkende oorzaak. Gewoonlijk moet de behandeling voor de acute aandoening worden gevolgd door een behandeling voor congestief hartfalen.1
De eerste ziekenhuisopname voor acuut gedecompenseerd hartfalen is voor de patiënt een kwetsbare periode. De Focused Update van de ESC-richtlijn Hartfalen uit 2023 doet een duidelijke (klasse 1B) aanbeveling: snelle initiatie en optitratie van de richtlijn-aanbevolen medische behandeling is essentieel om de kans op mortaliteit en heropname te verlagen.4
De basis voor deze aanbeveling ligt in de STRONG-HF-trial.5 Deze studie toont aan dat snelle optitratie naar de streefdosering en het nauwlettend monitoren van de patiënt na ontslag, leidt tot een vermindering van symptomen, betere kwaliteit van leven en minder kans op heropnames of overlijden in de eerste 180 dagen.5
Of lees meer over sacubitril/valsartan (Entresto):