Behandeling van artritis psoriatica

Fysiotherapie¹
Actief blijven kan helpen om de houding en flexibiliteit te behouden en te verbeteren en kan pijn en stijfheid verminderen. Fysiotherapie is een belangrijk onderdeel van de behandeling van PsA. Een fysiotherapeut kan samen met patiënten een oefen- en bewegingsprogramma op maat maken.

Veranderingen in levensstijl¹
Gewichtsverlies kan de respons op PsA-medicatie verbeteren.

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's)¹
NSAID's verminderen gewrichtsontsteking, samen met pijn en stijfheid. Voor mensen met milde PsA kan behandeling met NSAID's alleen voldoende zijn om de symptomen onder controle te houden.

Corticosteroïden¹
Corticosteroïden hebben een sterk ontstekingsremmend effect en kunnen worden gebruikt voor kortdurende verlichting, vooral tijdens flares. Ze kunnen worden toegediend als injectie in een ernstig ontstoken of gezwollen gewricht. Orale steroïden worden niet aanbevolen voor mensen met PsA, omdat ze psoriasis kunnen verergeren.

Conventionele synthetische ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (csDMARD's)^1,2
Deze worden ook wel langzaam werkende of klassieke DMARD's genoemd en worden voorgeschreven wanneer andere gewrichten dan de ruggewervels zijn aangetast. DMARD's blokkeren de oorzaken van ontstekingen en verminderen de symptomen. Reumatologen nemen meestal de beslissing om csDMARD's voor te schrijven.

Gerichte synthetische ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (tsDMARD's)²
tsDMARDs zijn vergelijkbaar met csDMARDs, maar ze richten zich op bepaalde delen van het immuunsysteem om ontstekingen te verminderen. Deze behandelingen kunnen gebruikt worden als PsA niet goed onder controle is met csDMARD's. Reumatologen nemen meestal de beslissing om tsDMARD's voor te schrijven.

Biologische ziektemodificerende antireumatische geneesmiddelen (bDMARD's)^1,2
bDMARDs, of biologische geneesmiddelen, zijn bedoeld om bepaalde delen van het immuunsysteem aan te pakken om ontstekingen te verminderen, net als tsDMARD's. bDMARD's worden echter geproduceerd uit levende cellen, weefsels of bloed. Net als tsDMARD's nemen reumatologen meestal de beslissing om bDMARD's voor te schrijven als csDMARD's niet hebben gewerkt.